مدیریت گردش گری در آستانه تعطیلات عید فطر چه چیزی را به بازار عرضه می کند!؟

 

با وجود آن که توزیع سفر یکی از مهم ترین دغدغه های مسئولان گردش گری است اما آن چه برای عرضه به بازار ارائه می شود بسیار محدود به چند بسته سفر به کشورهای همسایه می باشد.

به طور معمول مدیریت در متن فضای رسمی یا سازمان ها انجام می شود و مردم درون آن ها از کسب و کارهای کوچک گرفته تا بنگاه های چند ملیتی، در میان عناصری که در حال مدیرت هستند زندگی می کنند. در این زمینه، سازمان ها از برآیند روابط متقابل و پیچیده مردم، اهداف و پول ایجاد می شود تا تولید و توزیع کالاهای مصرفی و خدمات مورد نیاز ایشان و کسب و کارهای دیگر را میسر سازد. اهمیت این اُرگان ها در گردش گری بر پایه میزان توانایی شان در زمینه تحقق اهداف عمومی مانند فروش تعطیلات به گردش گران برای کسب سود، مشخص می گردد. به طور مثال فعالان این عرصه در ایران، برای تعطیلات بسته هایی را به فروش می رسانند که اغلب توسط چند آژانس تهیه شده اند و سایر دفاتر خدمات مسافرتی تنها فروشنده هستند و خود به تنهایی هیچ خلاقیتی در تعریف بسته های سفر ندارند.

آگهی روزنامه ها یا پیام های کوتاه ارسالی، مخاطب را به این نتیجه می رساند که تورهایی مانند آنتالیا، ترکیه، روسیه و ارمنستان در صدر بسته های پیشنهادی جای دارند و همواره با نرخ های متنوع از ٩۰۰ هزار تومان تا ۴ میلیون تومان ارائه می شوند. این در حالی است که مسائل مربوط به عرضه گردش گری بیان گر آن می باشد که بخش توریسم در فضای کسب و کار به شکل پویا عمل می کند و همواره از سلیقه ها و علایق مسافران پیروی می کند و نیز محیط قانونی که گردش گر در چارچوب آن حرکت می نماید دست خوش تغییر و تحول می شود. با این وجود، شاهد حضور بازارهای جدید در عرصه گردش گری نیستیم چرا که تنها چند بسته محدود برای آن وجود دارد.

نبود آژانس ها یا مراکز خاص برای تعریف بسته ها و مسیرهای جدید از یک سو و نبود ساز و کار مناسب جهت مدیریت این مهم از دیگر سو سبب گردیده تا مقاصد مسافران ایرانی به ترکیه، روسیه، دبی و گاهاً مالزی و تایلند محدود شود. البته نمی توان از هزینه های هنگفت سفرهای اروپایی و آفریقا برای عدم تحقق این هدف چشم پوشی نمود با این وجود هم چنان در تعطیلاتی مانند عید فطر و نیمه شعبان شاهد پر رنگ شدن تبلیغات سفرهای خارجی به خصوص ورود به کشورهای همسایه هستیم. نباید فراموش کرد که جهان امروز و محیط کسب و کار در معرض تغییرات سریع و مداوم قرار دارد، بنابراین وجود مدیریتی کارآمد، پاسخ گو و راه بردی در بخش خصوصی و دولتی حیاتی است تا بتواند با تمرکز بر خواسته های واقعی مصرف کنندگان توانایی رقابت پذیری خود را در بازار جهانی تقویت کند. بهره گیری مناسب از روش های کاهش هزینه و استراتژی های رشد نیز در این زمینه می تواند راه گشا باشد.

به طور کلی می توان عناصر تأثیرگذار بر بازار گردش گری را به دو بخش عوامل تعیین کننده و انگیزه ها تقسیم کرد. در حقیقت، عوامل تعیین کننده به عوامل بیرونی که تقاضای کلی برای گردش گری را در درون جامعه یا در بین جمعیت خاص شکل می دهند، باز می گردد. این گونه عوامل در همه مناطق جهان یکسان هستند و نه تنها در تعریف بسته های سفرهای خارجی بلکه در تعریف بسته های سفرهای ورودی نیز تأثیر گذارند. از دیگر سو انگیزه ها نیز به عوامل شخصی باز می گردد که به طور مستقیم به افراد مرتبط می شود و خواسته ها و امیال ایشان را بیان می کند و در عین حال نیز می تواند تحت تأثیر ویژگی های درون فردی مانند میزان آگاهی و شخصیت افراد و سایر ویژگی ها مانند نوع فرهنگ، سن و جنسیت قرار گیرد.

تقاضای اوقات فراغت نیز برآیند عناصر مختلفی نظیر عوامل اجتماعی، اقتصادی، جمعیت شناختی، روان شناختی و فردی می باشد که قطعاً فاکتورهای دیگری مانند سیاست دولت، ارتباطات، رسانه ها، بازاریابی، مسائل اجتماعی، تحولات اقتصادی، تکنولوژی و دانش نیز بر این مهم تأثیر گذاراند. در چنین شرایطی است که با وجود انتشار اخباری از بمب گذاری و نا امنی در ترکیه، باز شاهد تبلیغ بسته های سفر به استانبول و آنتالیا آن هم با قیمت های باور نکردی ۶۰۰ یا ٧۰۰ هزار تومان هستیم.

عوامل اجتماعی و عقیدتی از یک سو و عناصر اقتصادی و سیاسی از دیگر سو، تأثیرات شگرفی در حوزه مدیریت و عرضه گردش گری دارند به طوری که منجر به تعریف بسته های سفر و محدودیت هایی در این حوزه برای گردش گران می شود.

با این وجود، آیا بسته های سفرهای ایرانی تنها باید در قالب آن چه تاکنون ارائه شده محدود باشد یا می توان ساز و کار نوینی برای آن تعریف و عرضه کرد؟

منبع: http://chn.ir/